Iedere twee jaar komt de Echter Revue met een nieuwe voorstelling. Dit keer was het onderwerp van die voorstelling het toneelstuk “De Slotvrouwe van Echt” dat lang geleden (in 1919 net na WO I) is opgevoerd door Zangvereniging Vriendenkoor Echt. Vriendenkoor was daarom uitgenodigd voor de première op vrijdag 4 april. En de leden werden met alle egards ontvangen zoals een ontvangst op en over de rode loper.

De voorstelling zat goed in elkaar. Voor de pauze een historische weergave over het toneelstuk en de rol van Vriendenkoor daarin. Na de pauze een sprong in het heden waarbij een prachtige link wordt gelegd met het verhaal van voor de pauze. Voor diegenen die nog naar de voorstelling van de Echter Revue gaan kijken verklap ik verder niets van de inhoud.

Direct na de pauze, als een duveltje uit een doosje, gaven de leden van Vriendenkoor een Flash-Mob weg. De artiesten van de revue, het publiek en zelfs de partners van de leden van het koor waren volledig verrast. Op de melodie Barbara Ann (Ba, ba, ba ba, Barbera Ann) had dirigent Peggy Smeets een tekst gemaakt die perfect aansloot op deze première (E, è, è, Echter Revue). Hierin kwam mooi naar voren dat de Echter Revue en Vriendenkoor op cultureel vlak dicht bij elkaar staan.

Kortom een mooie avond, verassingen alom en een  prachtige voorstellig, volgens veel toeschouwers één van de mooiste van de laatste jaren. Slechts één negatief puntje: de Flash-Mob was alleen op de première te horen.